मुख्य समाचार
समाचार
डक्टर्स आर्टिकल
मल्टिमिडिया
विचार/विश्लेषण
नर्सिङ
अन्तर्वार्ता
ब्रेन एन्ड ब्युटी
टिप्स/जानकारी
भान्सामै औषधि
जीवनशैली
English
ब्लग
सौन्दर्य
विश्व स्वास्थ्य
प्रवास
वैकल्पिक चिकित्सा
यौन स्वास्थ्य
प्रोफाइल
प्यारेन्टिङ
टेक्नोलोजी
कभर स्टोरी
भिडियो
ऐन-नियम-रिपोर्ट
सूचना-नतिजा
स्वास्थ्य साहित्य
हाम्रो बारेमा
हाम्रो टिम
बिहीबार, जेठ १५, २०८२
Fri, May 30, 2025
बिहीबार, जेठ १५, २०८२
मुख्य समाचार
समाचार
डक्टर्स आर्टिकल
मल्टिमिडिया
विचार/विश्लेषण
नर्सिङ
अन्तर्वार्ता
ब्रेन एन्ड ब्युटी
टिप्स/जानकारी
प्रोफाइल
अबिच्युअरी : उपचार र उपकार एकसाथ अंगालेका 'शाही चिकित्सक' श्रेष्ठ
अस्पताल फाइनान्स डाइरेक्टर सिंहका अनुसार डा श्रेष्ठले उपचार र उपकार दुवै सँगै अघि बढाए। दशरथ रंगशाला नजिककैको अस्पतालमा जब खेलाडि उपचारका लागि आउँथे, डा श्रेष्ठले 'भारी छुट' गरिदिन्थे। भन्थे, 'मलाई सरकारले पढाएको हो। मैले सकेको सहयोग गर्नुपर्छ।'
सोमबार, चैत २५, २०८१
बालरोग विशेषज्ञमा कहलिएका डा बाराकोटी: ल्याब टेक्निसियनदेखि महानिर्देशकसम्म
डा बाराकोटीले यो अवसरलाई आफूले २५ वर्षसम्म स्वास्थ्य सेवामा रहेर गरेको योगदानको स्वभाविक प्रतिफल रुपमा लिएका छन्। किनभने उनी पदका लागि जुन हदसम्म पनि जानसक्नेमध्येमा पर्दैनन्। अनौपचारिक कुराकानीमा उनले बताइरहन्छन्, 'मलाई ११ औं तहमा भएका बेला कामु महानिर्देशक बन्ने अफर थियो। मन्त्रालयको महाशाखा प्रमुख भएर आउन भनिएको थियो। तर, आफूलाई सहज परेका बेला एक ठाउँ गइन्छ, असहज हुँदा फालिन्छ। त्यसैले मैल मानिनँ। १२ औं तह भएपछि मात्रै काठमाडौं आएँ।'
शुक्रबार, चैत १, २०८१
एक्रिडिटेसन : गुणस्तरीय प्रयोगशालाका लागि नेपाली अभियान
लागेपछि एकोहोरो लाग्ने स्वभावका डा जोशी आफ्नो अड्डीबाट कुनैपनि हालतमा पछि हटेनन्। मन्त्रीका निकटस्थले एक दिन त पानीसमेत खान नदिइ कोठामा थुनिराखे। उनले त्यस्तो प्रावधानयुक्त ड्राफ्टमा हस्ताक्षर गरेनन् र उक्त विभागबाट बिदा भए। त्यो योजना र ऐन त्यत्तिकै तुहियो। तर, डा जोशीले अठोट गरे- म त्यो काम अवकाशपछि पनि गर्छु।
बिहीबार, फागुन १, २०८१
बिरामी अस्पताल ब्युँताउने भण्डारी
बितेको ८ वर्षमा ह्याम्सको कायाकल्प भएको छ । भण्डारीको कुशल व्यवस्थापनको परिणाम आमजनका आँखाअघि छ । तर, भण्डारी त्यसको जश आफूमात्रै लिन चाहदैनन् । व्यवसायमा गरेको प्रगतिका विषयमा उनीसँग कुरा गर्दा उनले दोहोर्याउने वाक्य छ - म त बैंकले पत्याएको मान्छे । अहिले स्वास्थ्य क्षेत्रकाले त्यसमा थप्ने गरेका छन्- डाक्टरले पनि पत्याएको मान्छे !
शनिबार, पुस ६, २०८१
दशकदेखि सुर्खेतमा विशेषज्ञ सेवा दिइरहेका डा पौडेल
डा पौडेल सुरुमा सुर्खेत प्रादेशिक अस्पतालमा फिसिजियनको रुपमा पुग्दा विशेषज्ञले दिने सेवा नै थिएन। त्यसैले उनले सवैखालका बिरामीको उपचार गरे। कर्णालीको विकट ठाउँबाट विशेषज्ञ चिकित्सक खोज्दै त्यहाँ आइपुगेका बिरामीको उपचारका लागि उनले आफ्नो तर्फबाट प्रयास गरे। उनी सम्झिन्छन्, ‘हामीकहाँ आइपुग्न नै निकै कष्ट झेलेका हुन्छन्। हामीले उनीहरुका लागि आफूले सकेको गर्नुपर्छ जस्तो लाग्थ्यो।’
मंगलबार, असोज २२, २०८१
नामको अर्थ प्रमाणित गर्न तल्लीन डा आदर्श
आफ्नै भाषामा भन्न थालेका थिए– हम्लाई उपचार र बिमारीबारे केही था’ नाइब । यो ज्यान तम्राई हातमाइ छ (हामीलाई उपचार र रोगबारे केही थाहा छैन । यो ज्यान तपाईंकै हातमा छ ।)
बिहीबार, असोज ३, २०८१
डा रोशना अमात्य : अप्रेशन थिएटरकी उज्यालो
एनेस्थेसिया भन्नेबित्तिकै आमजनले बुझ्छन्, बेहोस पार्ने डाक्टर। डा अमात्यकी हजुरआमाले पनि त्यस्तै बुझ्थिन्। उनले एनेस्थेसिया पढ्ने भनेपछि उनकी हजुरआमाको प्रतिक्रिया थियो, 'बेहोस पार्ने विद्या पनि पढ्ने?'
सोमबार, असार २४, २०८१
क्यान्सर रोग विशेषज्ञ डा सिंह, जसले ४६ वर्ष शिक्षण अस्पतालमा बिताए
पढाइको क्रममा पटक-पटक विदा हुँदै पुन: अध्ययनपश्चात् उनी यही अस्पतालमा फर्कन्थे। र फरक फरक विभागमा रहेर काम गर्थे। ‘अफिसियल्ली त्यहाँ नरहुँला। तलब नपाउँला। तर मन त यहाँबाट बाहिर हुनै सक्दैन,’ डा वाइपी हामीलाई सुनाइरहेका थिए, ‘एकेडेमिक कार्यक्रम हुन्छन्। मैले गाइड गरेका विद्यार्थीहहरू छन्। त्यसैले अहिले पनि जान्छु।’
आइतबार, माघ २१, २०८०
बिरामीको दीर्घकालीन दुखाइ कम गराउन कस्सिएका डा अनुज
एनेस्थेसियोलोजिस्ट डाक्टर अनुजजंग रायमाझी आफूलाई ‘पेन फिजिसियन’ भन्न रुचाउँछन्। हाल निजामती कर्मचारी अस्पतालमा मेडिकल डिभिजन प्रमुखको रुपमा कार्यरत डा अनुज अप्रेसनविना पनि दुखाइको उपचार सम्भव गराउने अभियानमा छन्।
मंगलबार, भदौ १२, २०८०
सपना इन्जिनियरको, बने डाक्टर
२०१६ साल वैशाख ३१ गते नुवाकोटमा उनको जन्म भएको थियो। बाबुआमाका सात सन्तानमध्ये उनको जन्म चौथो सन्तानका रुपमा भएको थियो। बुवापछि उनको दोस्रो अभिभावक दाइ थिए। दाइले नै उनलाई पढाउने, सिकाउने गर्थे। दाइसँग एक किसिमको भावनात्मक लगाव थियो। साढे दुई वर्षको उमेरमै दाइसँगै पछि लागेर स्कुलसम्म पुग्ने गरेको उनी सम्झन्छन्।
शनिबार, असार २३, २०८०
इमरजेन्सी मेडिसिनमा समर्पित डा शिल्पकार, जसले पाइन् अमेरिकामा अवार्ड
अमेरिकामा रहेको सोसाइटी फर एकेडेमिक इमरजेन्सी मेडिसिन अन्तर्गतको एकेडेमिक फर वुमन इन एकेडेमिक इमरजेन्सी मेडिसिन र ग्लोबल इमरजेन्सी मेडिसिन एकेडेमीले डा शिल्पकारलाई अवार्ड प्रदान गरेको हो। अवार्ड कार्यक्रमसहित ४ दिनसम्म चलेको सम्मेलनमा उनले आफ्नो प्रस्तुति समेत दिएकी थिइन्।
बुधबार, असार १३, २०८०
दुर्गममा सेवा दिन जुटिरहेकी ओडेट, जो २५ वर्षदेखि नेपालीको दुःखमा मल्हम लगाउँदैछिन्
अस्ट्रेलियाबाट घुम्न आएकी किशोरीको लागि नेपाल नयाँ थियो। घुम्दै हिँड्दा उनलाई नेपाल जति सुन्दर लाग्यो, उति नै भयावह यहाँका मानिसको अवस्था। देश सुन्दर भए पनि यहाँका मानिसले भोग्नु परेका विभिन्न चुनौती देखेर उनी अस्ट्रेलिया फर्किइन्। तर मन भने नेपालमै थियो।
शनिबार, असार ९, २०८०
ट्रमा सेन्टरकी एक्ली अर्थोपेडिक ह्याण्ड सर्जन डा शिलु
उनका अनुसार ह्याण्ड सर्जरी प्रायः प्लास्टिक सर्जनले गर्ने गर्थे। यी सबै कारण डा शिलुलाई ह्याण्ड सर्जरीतर्फको रुचि बढ्दै गयो। उनले सिंगापुरबाट ह्याण्ड सर्जरीसम्बन्धी एक वर्षको फेलोसिप गरेकी हुन्। एक वर्षको फेलोसिप आफ्नो लागि पर्याप्त नभएको उनले महसुस गरिन्। आफ्नो क्षमता थप बढाउनुपर्ने भन्दै उनले अमेरिकामा ६ महिनाको तालिमसमेत लिइन्।
सोमबार, जेठ ८, २०८०
नर्सहरूकी नेता !
३० वर्ष सरकारी अस्पतालमा काम गर्दागर्दै कल्पना श्रेष्ठ अहिले नेता बनेकी छिन्। उनी नर्सिङमा आउने बहिनीहरूलाई सुझाव दिन्छिन्, ‘नर्सिङ जागिर मात्र होइन, समाजसेवा सहितको पेसा हो।’
शनिबार, जेठ ६, २०८०
अनेकौं रोगले सताइएकी डा कार्की, जो कोमाबाट उठिन्, क्यान्सर जितिन्
‘अहिले म ६३ वर्षको भएँ, अझै बाँचिरहेको छु, अझै काम गरिरहेको छु भन्ने सन्देश दिइरहन चाहन्छु,’ उनी भन्छिन्, ‘म बाँचुन्जेल बिरामी नै हेरिरहन्छु। क्याम्पहरुमा सचेतनाको काममा हिँडिरहन्छु।’
मंगलबार, वैशाख २६, २०८०
डा लोचन कार्की: परिपक्क नेतृत्व
डा लोचन आफूमा सानै उमेरदेखि नेतृत्व गर्न सक्ने क्षमताको विकास पारिवारिक वातावरणले गरेको बताउँछन्। बाल्यकालदेखि नै पारिवारिक राजनीतिक वातवरण र त्यसले आफ्नो मानसपटलमा जमाएको राजनीतिक घटनाक्रमको चेतले पनि नेतृत्व गर्न सक्ने बनाएको उनी बताउँछन्।
शनिबार, चैत २५, २०७९
क्रिकेट खेल्दाखेल्दै डाक्टर बनेका निरज जो साहित्यमा पनि पोख्त छन्
तनहुँ घर भएका निरजको जन्म चितवनमा भयो। बुवा सरकारी जागिरे थिए। बुवाको जागिरको सिलसिलामा उनी घुमीघुमी हुर्किन पाए। बाल्यकालको धेरै समय चितवन र काठमाडौँमा बित्यो।
शनिबार, फागुन २०, २०७९
हेल्थ असिस्टेन्टलाई देखेर डाक्टर बन्ने सपना बुनेका डा भुसालको उडान
मिजासिलो व्यवहार, राम्रो बोलीचाली। उनको राम्रो व्यवहारकै कारण गाउँघरमा उनलाई सबैले सम्मान गर्थे। बिरामीप्रतिको लगाव र सद्भावप्रति उनी निकै प्रभावित भए। र, उनले ठाने, ‘म पनि ठूलो भएपछि उहाँ जस्तै डाक्टर बन्छु।’
मंगलबार, असोज २५, २०७९
बाल सर्जनको अनुभव- बच्चाको सर्जरी गर्न आएका बाबुहरुले भन्छन्ः मलाई बचाउने तपाईं नै त हो!
‘रोग तथा समस्याले च्यापेका बालबालिका जब शल्यक्रिया र आवश्यक उपचारपछि निको भएर हाँस्दै घर जान्छन् नि! त्यो क्षण निकै खुसी लाग्छ,’ डा पुन भन्छन्, ‘त्यो खुसीलाई म कुनै शब्दमा बयान नै गर्न सक्दिनँ।’
शनिबार, असार ३२, २०७९
त्यो दु:खद् घटनापछि आमाले देखेको सपना पूरा गर्न डाक्टर बनेका अञ्जनी
जसरी डा अञ्जनी आफ्नो विशेषज्ञता अनुसार शरीरको अंगमा रहेको क्यान्सरको आकार र फैलावट पत्ता लगाएर विकिरणले सेकाउँदै उपचारमा सक्रिय हुन्छन् त्यसैगरी समाज र स्वास्थ्य क्षेत्रका समस्या पहिचान (डाइग्नोस) गर्दै उपचारमा पनि सक्रिय छन्।
शनिबार, माघ २९, २०७८
सरकारी स्वास्थ्य क्षेत्रमा डोटेलको २६ वर्षः ट्रिपल खुसीको संयोगदेखि माओवादी आक्रमणसम्म
डाक्टर बनेर सिमिति संख्यामा बिरामीको उपचारमा खटिने सपना पूरा नभएपनि उनले जनस्वास्थ्यका क्षेत्रमा सक्रिय भएर समग्र देश तथा नागरिकको स्वास्थ्य सेवालाई माथि लैजान काममा भने योगदान गर्न सफल भए।
शनिबार, भदौ १२, २०७८
सरकारी स्वास्थ्य सेवाबाट ४१ वर्षपछि अवकाश, अब एमफिलको धोको
‘४१ वर्ष स्वास्थ्य सेवामा काम गर्दा कहिल्यै दिक्क लागेन। यो क्षेत्र छोडौं भन्ने पनि लागेन। मैले डुबेर नै काम गरेँ,’ उनले भने, ‘स्वास्थ्य सेवाको ठाउँमा भएका कमजोरी कसरी सुधार्ने र कसरी राम्रो काम गर्ने भन्नेमै मेरो ध्यान गयो।’
शनिबार, साउन १६, २०७८
'बाटो खन्ने' डाक्टरको यात्रा : धुले कक्षादेखि विशेषज्ञ चिकित्सकसम्म
एचएको अध्ययन पूरा गरे पनि उनले दुई वर्ष जति घरपरिवारलाई व्यापारमा सघाए। तर, मन व्यापारमा रमाउन सकेको थिएन। त्यसैले स्वास्थ्य क्षेत्रमै काम गर्ने निधो गरे। अनि सुरु भयो उनको नयाँ यात्रा।
शनिबार, साउन २, २०७८
गाउँप्रेमी स्वास्थ्य सेवक
गत वर्ष स्वास्थ्य मन्त्रालयबाट एक जना त्यस्ता स्वास्थ्य सेवकले अवकाश प्राप्त गरे, जो उपत्यका बाहिर दरबन्दी नभएको पदमा बढुवा भएपछि मात्रै काठमाडौं आए। उनी हुन् डा सुशीलनाथ प्याकुरेल। उनी सरकारी सेवाका अन्तिम दुई वर्ष मात्रै उपत्यकामा रहे।
बुधबार, मंसिर ३, २०७७
सधैं जोखिमसँग पौठेजोरी
जो रातदिन कोरोना भाइरस भएका बिरामीको उपचारमा खटिइरहेको छ, उसलाई कस्तो महसुस हुँदो हो ? वा ती सबै डरभन्दा माथि उठेका मनुवा हुन् ? कि तिनीहरुले डर भन्ने शब्द दिमागको शब्दकोषबाट डिलिट हानिसके ?
बिहीबार, कात्तिक २०, २०७७
सिर्जनशील सर्जन
सबैले इतिहासलाई मात्रै पछ्याउँदैनन्। अरुको सिको मात्रै गर्दैनन्। सिर्जनशील भएर त्यही कुरा नयाँ तरिकाले गर्न सकिने विकल्प खोज्छन्। नयाँ विकल्प खोज्नेमध्येमा पर्न आउँछन्, डा उत्तम लौडारी।
आइतबार, माघ २६, २०७६
सरुवा रोग विरुद्धका सिपाही
डेंगुको महामारी रोक्न सरकारलाई मुस्किल परेका बेला डा शेरबहादुर पुनजस्ता चिकित्सकहरू मैदानमा थिए। उनीहरुले डेंगुविरुद्ध छेडेको जेहादले नै संकट टरेको हो।
शनिबार, मंसिर २१, २०७६
औषधि कम्पनीको उपहार र उपकारबाट सधैं टाढा
सोमबार, मंसिर ९, २०७६
सामरिका दाहाल : जसले फरेन्सिक डेन्टिस्ट्री स्थापित गरिन्
शनिबार, कात्तिक ९, २०७६
बेदाग बिन्दास
शनिबार, असोज ११, २०७६
1
2
3
Next
ट्रेण्डिङ
प्राडा विकास गौचनको नेतृत्वमा राष्ट्रिय चिकित्सक संघ नेपालको ४१ सदस्यीय कार्यसमिति
शनिबार, जेठ १०, २०८२
स्वास्थ्य मन्त्री पौडेल भन्छन्- हाम्रा डाक्टर लिने देशबाट रोयल्टी लिने व्यवस्था गर्छौं
बुधबार, जेठ १४, २०८२
न्युनतम सेवा मापदण्ड अनुगमनमा भरतपुर अस्पताल देशकै पहिलो अस्पताल
आइतबार, जेठ ११, २०८२
स्वास्थ्य सचिवमा पन्थ होइन शर्माले पाए जिम्मेवारी
मंगलबार, जेठ १३, २०८२
चिकित्सा र नर्सिङको अध्ययन कोटा वृद्धि गरिने, मापदण्ड परिमार्जन हुने
५ घण्टा अगाडि
अनुभवी न्युरोसर्जन डा रोका गण्डकी मेडिकल कलेजमा, थप १५ शय्याको आईसीयु स्थापना
सोमबार, जेठ १२, २०८२
सबै हेर्नुहोस
अन्तर्वार्ता
सबै
डा देवकोटाको प्रेरणाले न्युरोसर्जन बनेका डा पंकजराज नेपाल, भन्छन्- पेरीफेरीमा न्युरोसर्जरी सेवा पुर्याउन विराटनगर आइपुगेको हुँ
स्वास्थ्यखबर
लोमस फर्मास्युटिकल्समा तेस्रो पुस्ता पनि प्रवेश
स्वास्थ्यखबर
निजी मेडिकल कलेजले बन्धक बनाएका छन् र राज्य मूकदर्शक भएको छ : डा कार्की (अन्तर्वार्ता)
स्वास्थ्यखबर
पीजी हाम्रो उत्तरदायित्व होइन, घाटामा पढाउन सक्दैनौं भन्न पाउने कि नपाउने? : डा ज्ञानेन्द्रमान सिंह कार्की (अन्तर्वार्ता)
स्वास्थ्यखबर
निजामती अस्पताललाई स्वास्थ्य विज्ञान प्रतिष्ठानको रुपमा अघि बढाउनुपर्छ : डा रेग्मी, कार्यकारी निर्देशक (अन्तर्वार्ता)
स्वास्थ्यखबर
ह्याम्सको सबैभन्दा बलियो पक्ष एकअर्कासँग मिलेर काम गर्न सक्नु हो: डा ज्योतिन्द्र शर्मा (अन्तर्वार्ता)
स्वास्थ्यखबर
नीति निर्माताबाट अनुसन्धानको माग बढेको छ - डा धिमाल (अन्तर्वार्ता)
स्वास्थ्यखबर
अनुसन्धानको आवश्यकता बढ्दो छ तर बजेट निरन्तर घट्दो छ : डा जोशी (अन्तर्वार्ता)
स्वास्थ्यखबर
सबै हेर्नुहोस
विचार/विश्लेषण
'एक स्थानीय तह, एक जनस्वास्थ्य अधिकृत' कार्यान्वयनमा मनन गर्नुपर्ने कुरा
बुधबार, जेठ १४, २०८२
सामाजिक संजाल प्रयोगकर्ताको वर्गीकरण र यसको दुरुपयोगबाट हुने स्वास्थ्य असर
सोमबार, जेठ १२, २०८२
नेपालमा मानसिक स्वास्थ्य अवस्था: समस्या, चुनौती र लुकेका कथाहरू
आइतबार, जेठ ११, २०८२
औषधि नियमन कमजोरः औषधि व्यवस्था विभागको सुस्तता
आइतबार, जेठ ४, २०८२
वैदेशिक रोजगारीले विकास गरेको महिलाहरूलाई 'लेफ्ट-बिहाइन्ड वाइभ्स' परिभाषित गर्ने सामाजिक संरचना
शुक्रबार, जेठ २, २०८२
आवासीय चिकित्सकलाई भत्ता उपलब्ध गराउने नाममा एमबीबीएस/बीडीएस गुणस्तरमा सम्झौता नगरियोस्!
मंगलबार, वैशाख ३०, २०८२
स्वास्थ्य मन्त्रीलाई खुला पत्र
सोमबार, वैशाख २९, २०८२
नेपालमा फार्मासिस्टहरूको न्यून पारिश्रमिकले बढाएको विदेश पलायन
आइतबार, वैशाख २८, २०८२
सबै हेर्नुहोस
ब्लग
सबै
गल्कोटमा पोषण सप्ताह : प्रदर्शनीका साथै विद्यार्थीको सृजनशीलता र जनचेतनामा जोड
पारस पंगेनी
सोलुदुधकुण्डको एम्बुलेन्स सेवा : दुर्गम क्षेत्रको स्वास्थ्य सेवामा भरथेग
स्वास्थ्यखबर
उपचारमा रहेकी छोरी छाडेर अलप भएकी एउटी आमा!
डा अखण्ड उपाध्याय
स्वास्थ्यमा नमिलिरहेको तालमेल : समस्या बाँझोपनको बढेको छ, हामी परिवार नियोजन अभियानमा छौं !
गजेन्द्र बिष्ट
सामाजिक उत्तरदायित्वका लागि शिविर लिएर समाजसम्म पुगिरहेको सहिद गङ्गालाल राष्ट्रिय हृदय केन्द्र
डा शम्भु खनाल
स्वदेशमा हेपिएको स्वास्थ्य (फार्मेसी) : वैदेशिक यात्राका लागि शुभकामना साथीहरु !
जिवन केसी
बीपीकेएचआईएसको 'सिम्पोसिअम कम टक सो' अर्थात् विचार र भावनाहरु पलाउने वसन्त
पुष्प दाहाल
सरकारले दुर्गमका आकस्मिक जटिल बिरामीको हवाइ उद्धार किन नगर्ने ?
डा. अखण्ड उपाध्याय
सबै हेर्नुहोस
सर्च गर्नुहोस्
×
Search